- тӱрвынчаш
- тӱрвынчашГ.: тӹрвӹнзӓш-амчихать, чихнуть; с шумом, резким движением непроизвольно выдыхать воздух носом и ртом
Чот тӱрвынчаш громко чихнуть.
(Самосадым) ик гана шупшылат – кок гана тӱрвынчат. [/i]М. Казаков.[/i] Самосадом разок затянешься – два раза чихнёшь.
Пунышкаш тӱҥалше олым пуш нерым чыгылта гынат, тӱрвынчаш ом тошт. [/i]К. Березин.[/i] Запах начавшей преть соломы хоть и щекочет нос, но чихать не смею.
Составные глаголы:
Марийско-русский словарь . 2015.